Jako katolicy potrzebujemy Boga w życiu. Z tego powodu otaczamy się przedmiotami, które przypominają nam o Jego obecności i podkreślają naszą przynależność do Kościoła. Sięgamy po obrazki, krzyże oraz małe medale noszone na łańcuszkach. Do najpowszechniejszych dewocjonaliów tego typu należy Cudowny Medalik srebrny, czyli medalion z cudownym wizerunkiem Matki Boskiej Niepokalanej. Powszechnie spotyka się też srebrny medalik Świętego Benedykta, o których opowiemy więcej w tym materiale.
Cudowny Medalik Niepokalanego Poczęcia
Jego historia sięga prywatnych objawień św. Katarzyny Laboure, wtedy nowicjuszki w Zgromadzeniu Sióstr Miłosierdzia Św. Wincentego a Paulo. W lipcową noc 1830 św. Katarzynę odwiedził jej Anioł Stróż i przekazał jej, że ma się udać do kaplicy. Tam przyszła święta zobaczyła Matkę Boską Niepokalaną, która zapowiedziała, że Bóg chce powierzyć jej pewną misję.
Kolejne objawienie miało miejsce w listopadzie 1830 r. Matka Boska Niepokalana poprosiła wówczas o wybicie srebrnego Cudownego Medalika, który miał odwzorowywać ukazany w wizji obraz. Maryja obiecała, że każdy kto będzie go nosić i obdarzać ją ufnością, dostąpi wszelkich łask.
Wygląd medalika
Medalion wykonuje się ze srebra. Na jego awersie znajduje się postać Matki Boskiej Niepokalanej z rozłożonymi rękami, z których rozchodzą się promienie światła. Najświętsza Panienka stoi na półkuli i depcze węża.
Na rewersie srebrny, Cudowny Medalik Matki Boskiej Niepokalanej ma wytłoczone dwa serca. Jedno z nich jest otoczone cierniową koroną. To Najświętsze Serce Jezusa. Drugie z nich jest przebite mieczem. To Niepokalane Serce Maryi. Na rewersie znajduje się również inicjał Matki Boskiej z krzyżem oraz 12 gwiazd.
Niekiedy w wyglądzie srebrnego Cudownego Medalika Matki Boskiej Niepokalanej pojawiają się rozbieżności, głównie w kształcie gwiazd na rewersie. W związku z tym wiele osób zastanawia się, który Cudowny Medalik jest prawdziwy i fałszywy. Oryginalnym wzorem jest ten z pięcioramiennymi gwiazdami, które są symbolem doskonałości Boga. Jednak często spotyka się tłoczenie z 6- ramiennymi gwiazdami i taki medalion także można nosić.
Cudowny Medalik modlitwa
Na medalionie Matki Boskiej Niepokalanej (na awersie) jest wybita także linijka tekstu “O Maryjo bez grzechu poczęta módl się za nami, którzy się do Ciebie uciekamy”. To modlitwa, której słowa można wykorzystać i prosić nimi o wstawiennictwo Najświętszej Panienki.
Medalik Świętego Benedykta
Do często noszonych dewocjonaliów należy także medalik św. Benedykta. Jego historia może sięgać nawet VI wieku, ale największą popularność zyskał dopiero w XI w. Przyczyniło się do tego uzdrowienie młodego człowieka, ukąszonego przez węża. Gdy ów człowiek był na łożu śmierci, ujrzał we śnie starca, którym był Benedykt. Święty dotknął miejsca ukąszenia krzyżem, po czym mężczyzna wyzdrowiał, został mnichem, a później papieżem. Przyjął imię Leon IX i krzewił kult św. Benedykta.
Jak rozpoznać medalik?
Na awersie srebrnego medalionu znajduje się wizerunek św. Benedykta. Święty trzyma w prawej ręce krzyż, a w lewej księgę. Po lewej stronie postaci znajduje się kruk, a po prawej mirta. Awers dopełnia łaciński napis “Krzyż świętego Ojca Benedykta”.
Na rewersie srebrnego medalika św. Benedykta znajduje się krzyż oraz litery CSPB, czyli skrót od sentencji umieszczonej na awersie. Nad krzyżem znajduje się monogram Jezusa. Na pionowej belce widać litery CSSML. Jest to kolejny skrót od łacińskiej sentencji, która w tłumaczeniu brzmi “Krzyż święty niech mi będzie światłem”. Na poprzecznej belce krzyża również znajduje się skrót łacińskiego zdania, które w tłumaczeniu brzmi “Niech smok nie będzie mi przewodnikiem”. Brzegi medalionu św. Benedykta otaczają litery VRSNSMV oraz SMQLIVB, które również są skrótami od łacińskich zdań.
Nowe tłoczenie
Od 1880 roku tłoczy się srebrny medalik św. Benedykta o innym wyglądzie. Nowe modele różnią się grafiką m.in. tym, że monogram IHS z rewersu zmieniono na słowo PAX. Na awersie dodano kielich z wypełzającym wężem, a pod księgą kruka i bochenek chleba. Na obrzeża dodano napis “Niech Jego obecność broni nas w chwili śmierci”. Każdy z tych dwóch wzorów jest prawdziwy i może być stosowany.
