Św. Maksymilian i jego dziedzictwo

Z zapisanych i pilnie strzeżonych przed wojenną zawieruchą słów ojca Maksymiliana, które wygłosił do braci w Niepokalanowie i Mugenzai no Sono (Nagasaki) powstał zbiór „Konferencje św. Maksymiliana Marii Kolbego”.

Niniejsze opracowanie ukazuje najpierw o. Kolbego jako kapłana, potem, w dwóch następnych rozdziałach, przedstawia szczegółowo, jak odprawiał on Mszę świętą i jak adorował Najświętszy Sakrament, a na końcu podaje jego wytyczne dla Rycerstwa Niepokalanej dotyczące postawy wobec Eucharystii. 

Zawarte w tym modlitewniku modlitwy odnoszą się do Pism św. Maksymiliana.

Rozważania nowennowe, różańcowe czy w Drogach Krzyżowych nawiązują do myśli, konferencji, rozważań i rad Mistrza z Niepokalanowa. Ukazują moc, jaką daje pogłębianie relacji duchowej z Niepokalaną, tę moc, której każdy z nas szuka u Boga Miłosierdzia.

Niezwykłe, chronologicznie przeprowadzone porównanie biografii dwóch postaci: o. Maksymiliana, męczennika z obozu koncentracyjnego w Auschwitz-Birkenau, oraz Rudolfa Hossa, twórcy i komendanta tegoż obozu. Obaj żyli 47 lat.

„Con l'Immacolata verso il terzo millennio” (Z Niepokalaną w trzecie tysiąclecie)

„H Padre ha scelto Maria per una missione unica nella storia della salvezza:
quella di essere Madre dell'atteso Salvatore…

Rycerstwo Niepokalanej w ujęciu duchowym stanowi określoną formę życia chrześcijańskiego. Jest to forma szczególna i nowa. Jest to życie katolika w łączności z Niepokalaną Wszechpośredniczką Łask.